Η ζωή μετά το βραβείο Καλύτερου Νεαρού Φωτογράφου Άγριας Φύσης

Όταν ο Marc Albiac ήταν έφηβος και εξερευνούσε την τέχνη της φωτογραφίας, ο ίδιος και ο πατέρας του περνούσαν ώρες σε μια ιστοσελίδα όπου οι κορυφαίοι Ισπανοί φωτογράφοι άγριας φύσης μιλούσαν για τις τεχνικές πίσω από τις εικόνες τους. Θυμάται τον Mario Cea να εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο δημιούργησε μια εικόνα με διπλή έκθεση μιας κουκουβάγιας υπό το φως του φεγγαριού, σε ένα μόνο καρέ. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Marc παρουσίασε το έργο του σε μια σημαντική έκθεση στον χώρο της φωτογραφίας, μαζί με τον Mario. Ο Marc είναι πλέον Canon Ambassador, με πολλά βραβεία να τον συνοδεύουν, όπως το μεγάλου κύρους βραβείο του Καλύτερου Νεαρού Φωτογράφου Άγριας Φύσης, το οποίο του απονεμήθηκε σε ηλικία 14 ετών.

Εδώ, ο ίδιος και ο επίσης Ambassador Michel d'Oultremont, ο οποίος ζει και εργάζεται στο Βέλγιο και έχει κερδίσει δύο φορές το Rising Star Portfolio Award για τον Καλύτερο Φωτογράφο Άγριας Φύσης της Χρονιάς, μας εξηγούν πώς αυτός ο διαγωνισμός έδωσε ώθηση στην καριέρα τους. Επίσης, δίνουν συμβουλές σε ενθουσιώδεις, νεαρούς φωτογράφους της φύσης που επιθυμούν να ακολουθήσουν τα βήματά τους.

Marc Albiac: Πριν ακόμη περιπατήσω, οι γονείς μου συνήθιζαν να με παίρνουν μαζί τους στο βουνό. Στον πατέρα μου άρεσε να φωτογραφίζει τα τοπία και τα ζώα εκεί. Όταν ήμουν επτά ετών, αναβάθμισε τον φωτογραφικό εξοπλισμό του και κληρονόμησα τη μηχανή του, μια Canon EOS 30D (πλέον τη διαδέχτηκε η Canon EOS 90D). Πρώτα εκδηλώθηκε η αγάπη μου για τα ζώα. Η μηχανή ήταν ένα εργαλείο που μου επέτρεπε να πάρω μαζί μου αυτήν την άγρια πανίδα στο σπίτι.

Michel d'Oultremont: Σίγουρα η αγάπη για την άγρια φύση. Ξεκίνησα την παρατήρηση πουλιών για τρία χρόνια αρκετά εντατικά. Η φωτογραφία είναι το μέσο που μου επιτρέπει να απαθανατίσω τις συναντήσεις μου με την άγρια φύση. Θα μπορούσε να ήταν γλυπτική ή ζωγραφική, αλλά δεν έχω αυτό το ταλέντο. Τράβηξα τις πρώτες μου εικόνες σε έναν βάλτο. Ξαπλωμένος στη λάσπη και περιμένοντας τα υδρόβια πουλιά. Ήταν πεζές εικόνες, αλλά ήταν υπέροχο που πήρα μαζί μου στο σπίτι μου αυτές τις στιγμές. Ο βάλτος απείχε λιγότερο από ενάμισι χιλιόμετρο από το σπίτι μου, οπότε ήταν πολύ βολικό. Ξεκίνησα με μια Canon EOS 400D (πλέον τη διαδέχτηκε η Canon EOS 850D) και έναν φακό EF 300mm f/4L USM εικοσαετίας (πλέον τον διαδέχτηκε ο Canon EF 300mm f/4L IS USM).

Michel: Σε όλους τους διαγωνισμούς χρειάζεσαι τύχη. Για να επιλεγείς, αλλά και για να κερδίσεις ένα βραβείο. Εγώ έχω σταθεί αρκετά τυχερός και έχω κερδίσει αυτό το βραβείο δύο φορές. Είναι τιμή μου και είναι ωραίο να βλέπω ότι η άποψή μου για τον άγριο κόσμο βρίσκει ανταπόκριση από την κριτική επιτροπή και το κοινό.

Marc: Δεν τράβηξα ποτέ φωτογραφίες για να κερδίσω ένα διαγωνισμό, το έκανα επειδή το ήθελα. Νομίζω ότι αυτό είναι το μυστικό. Τράβηξα την εικόνα που μου χάρισε τη νίκη στον κήπο της γιαγιάς μου. Εκεί όπου μπορείτε να αφιερώσετε περισσότερο χρόνο, εκεί θα τραβήξετε και τις καλύτερες φωτογραφίες. Αν δουλεύεις κοντά στο σπίτι, δεν αισθάνεσαι την πίεση ότι έχεις λίγες μέρες μπροστά σου μέχρι να ανέβεις στο αεροπλάνο της επιστροφής. Κι αν μια φορά δεν τραβήξεις καμία φωτογραφία που να σε ικανοποιεί, μπορείς απλώς να επιστρέψεις την επόμενη ημέρα.

Marc: Είμαι πολύ ντροπαλός, ακόμα και τώρα που είμαι 22 – και τότε ήμουν 15, οπότε ήμουν νευρικός. Αλλά ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Μου έστειλαν ένα email την άνοιξη και με ενημέρωσαν ότι είχα κερδίσει, αλλά η τελετή ήταν προγραμματισμένη για φθινόπωρο, οπότε πέρασαν έξι μήνες που δεν μπορούσα να πω τίποτα σε κανέναν.

Φυσικά, έχω λάβει μέρος και σε άλλους διαγωνισμούς και δεν έχω κερδίσει βραβεία. Ένα από τα καλύτερα στοιχεία της φωτογραφίας είναι η υποκειμενικότητά της. Η ίδια φωτογραφία μπορεί σε κάποιους να αρέσει και σε άλλους όχι. Οι διαγωνισμοί είναι το ίδιο. Πρέπει η φωτογραφία σου να αρέσει στην κριτική επιτροπή περισσότερο από τις άλλες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η φωτογραφία αυτή είναι καλύτερη ή χειρότερη από τις υπόλοιπες.

Όπως και η φωτογράφιση της άγριας φύσης, έτσι και οι διαγωνισμοί φωτογραφίας απαιτούν επιμονή. Στη φωτογράφιση άγριας φύσης είναι πολύ σημαντικό να επιμένεις, καθώς τις περισσότερες φορές τα ζώα δεν εμφανίζονται και επιστρέφεις στο σπίτι χωρίς φωτογραφίες. Ωστόσο, αν προσπαθήσεις σκληρά και κυνηγήσεις τη φωτογραφία που θέλεις, στο τέλος έχεις περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσεις την εικόνα από ό,τι θα είχες αν έμενες σπίτι.

Michel: Πραγματικά με εξέπληξε. Όταν ήμουν νέος φωτογράφος, θαύμαζα τους νικητές του διαγωνισμού «Καλύτερος Φωτογράφος Άγριας Φύσης της Χρονιάς». Είμαι σε θέση να πω ότι οι εικόνες μου έχουν ψηφιστεί μεταξύ των καλύτερων στον κόσμο και αυτό είναι πολύ ευχάριστο και κολακευτικό.

Η επιμονή είναι το κλειδί της επιτυχίας, πρέπει να συνεχίζεις να προσπαθείς ξανά και ξανά. Είμαι αισιόδοξος και αρκετά πεισματάρης, οπότε αν δεν βλέπω ένα ζώο κάτω από όμορφο φως, όπως το θέλω, θα ξεκινήσω ξανά ελπίζοντας να πετύχω τη συνάντηση των ονείρων μου. Υπήρχε μια εικόνα που την έστελνα τρία χρόνια σε πολλούς διαγωνισμούς και δεν είχε επιλεχθεί ποτέ μέχρι το 2014 – ήταν μια εικόνα που μου άρεσε πραγματικά και νόμιζα ότι είχε δυναμική.

Πώς η νίκη σας έδωσε ώθηση στην καριέρα σας ως φωτογράφος άγριας φύσης;

Michel: Οι λήψεις μου είναι διαισθητικές, χωρίς να ανησυχώ πάρα πολύ για το τι θα δουλέψει και τι όχι. Δεν «στήνω» τις σκηνές μου και φωτογραφίζω απλώς τα πράγματα όπως εξελίσσονται. Οι συναντήσεις στην άγρια φύση μού επιτρέπουν να αποτυπώνω τα συναισθήματά μου όταν έρχομαι πρόσωπο με πρόσωπο με ένα άγριο ζώο.

Marc: Εξακολουθώ να μην βλέπω κοινό στυλ σε όλες τις φωτογραφίες μου. Για κάθε ζώο, προσπαθώ να κάνω διαφορετικά στυλ εικόνων. Κάποιες εικόνες θυμίζουν περισσότερο ντοκιμαντέρ, κάποιες άλλες είναι πιο καλλιτεχνικές, κάποιες είναι ασπρόμαυρες, κάποιες έγχρωμες, κάποιες σε κοντινό πλάνο, κάποιες δείχνουν το φυσικό τους περιβάλλον. Ενδιαφέρομαι περισσότερο για τη φωτογράφιση σπονδυλωτών ζώων: θηλαστικών, πουλιών, ερπετών, αμφιβίων. Πρέπει να έχεις γνώσεις γύρω από αυτά, τις συνήθειές τους και το πού θα τα βρεις.

Marc: Ναι. Υπάρχουν λάθη που κάνω ακόμα και τώρα. Για παράδειγμα, αν υπάρχει ένα ζώο που θέλω πραγματικά να φωτογραφίσω, γίνομαι νευρικός και προσπαθώ να πλησιάσω λίγο περισσότερο. Αυτό μερικές φορές έχει σαν αποτέλεσμα το ζώο να φεύγει τρέχοντας κι εγώ να χάνω τη λήψη.

Michel: Θα έλεγα η αναμονή για την εμφάνιση των ζώων. Χρειάζεται πολλή γνώση για την άγρια φύση και πολλή υπομονή για να την παρατηρήσουμε χωρίς να ενοχλούμε. Αλλά αυτό το έμαθα από πολύ νωρίς. Είμαι εξαιρετικά υπομονετικός σε όλους τους τομείς, πράγμα που σημαίνει ότι δεν απογοητεύομαι εύκολα και μπορώ πάντα να είμαι αισιόδοξος.

Michel: Οι νεαροί φωτογράφοι θέλουν να έχουν οι φωτογραφίες τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αμέτρητα «Μου αρέσει», από πολύ νωρίς. Για μένα, αυτός ο αγώνας δρόμου πρέπει να σταματήσει, επειδή απαιτεί να κάνεις όλο και περισσότερες ενέργειες που αναστατώνουν τα ζώα.

Marc: Το πιο δύσκολο είναι να βρείτε κάποιον να σας πάρει μαζί του έξω στη φύση. Ήμουν τυχερός που οι γονείς μου ενδιαφέρονταν για βουνά και ζώα, αλλά έχω φίλους που δεν είχαν αυτήν την ευκαιρία. Αν ζείτε σε μια μεγάλη πόλη όπως η Βαρκελώνη, είναι πιο δύσκολο να δείτε μεγάλη ποικιλία ζώων.

Michel: Μάθετε, διαβάστε και κατανοήστε τα ζώα προτού τα φωτογραφίσετε. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Τα ζώα και το περιβάλλον πρέπει να ζουν στην ηρεμία, χωρίς ενοχλήσεις. Αν τρομάξετε ένα ζώο για μια φωτογραφία, η φωτογραφία θα βγει άσχημη.

Marc: Φωτογραφίστε ό,τι θέλετε, με τον τρόπο που θέλετε. Αν θέλετε να φωτογραφίσετε ασπρόμαυρα, κάντε το. Αν σας αρέσει να φωτογραφίζετε με τηλεφακό, κάντε το. Μην τραβάτε τις φωτογραφίες που πιστεύετε ότι πρέπει να τραβήξετε. Τραβήξτε τις φωτογραφίες που θέλετε.


Σύνταξη: Rachel Segal Hamilton